BHAGAVAD GİTA / GANDHİ’YE GÖRE
Mohandas K. Gandhi
Özgün Adı: THE BHAGAVAD GİTA
Çeviren: Vecihi Karadoğan
Baskı Bilgisi: 1.Basım, 2004
Yayınevi’nin notu:
Tanrı’nın Türküsü’ anlamına gelen Bhagavad Gita, ünlü Hint Destanı Mahabharata’nın 700 mısralık bir bölümüdür. ‘Gandhi’ye Göre Bhagavad Gita’, Gandhi’nin 24 Şubat-27 Kasım 1926 tarihleri arasında Hindistan’ın Ahmedabad kentindeki Sathyagraha Zaviyesi’nde yaptığı konuşma metinlerinden meydana gelmiştir. Gandhi, politik faaliyetten uzak kaldığı bu dönem içerisinde kendini Gita’yı Sanskrit’ten yerel dil olan Gucarati’ye tercüme etmeye adamıştı. Gandhi’nin her sabah çevresine toplanan dava arkadaşlarına Gita’nın tefsiri niteliğinde yaptığı sohbetler yazıcısı, Mahadev Desai ve zaviye sakinlerinden Puncaphai tarafından kaleme alınıyordu. Bu metinler 1955 yılında Hindistan hükümeti tarafından İngilizce’ye tercüme ettirilerek 1969’da ‘Mahatma Gandhi’nin Toplu Eserleri’ arasında yayımlandı.
Bir Bilgenin Maneviyatla İlgili Düşünceleri ve Gita’yla İlgili Konuşmalar
Bu eser, Gita’nın tefsiriyle beraber Gandhi’nin Gita hakkındaki düşüncelerini de içinde barındırıyor.. Bir yazarın dediği gibi ‘Gita’nın kendine has bir yanı vardır: Gita’yı yıllar boyunca dinleyebilirsiniz, ama sonra öyle bir an gelir ki, sayfalarından, bir daha hiç susturamayacağınız, sessiz, fakat kulaklarınızı sağır edici bir ses ortaya çıkar’.
Hinduizm’le Tasavvuf Aynı Merkezde Buluşuyor
Bhagavad Gita’nın içinde barındırdığı hikmet, Gandhi’nin bu hikmeti sıradan hayata başarıyla uyarlayışı ve Vecihi Karadoğan’ın özenli çevirisinde birçok kavramı Türk Tasavvuf geleneğine bağlayışı, okuyuculara çok kültürlü, tek merkezli bir gönül şöleni yaşatıyor.
Bhagavad Gita, ülkesinin İngiliz boyunduruğundan kurtularak bağımsızlığını kazanması mücadelesinde liderlik yapan ve şiddete başvurmadan politik reformlar yapma yaklaşımını ortaya atan Gandhi’nin temsil ettiği düşünceyi tam olarak kavrayabilmek için iyi bir referans.